Voornemen voor 2006: meer backgammon spelen. Weg met klassiekers als 'gaan fitnessen', 'meer fruit eten' of 'vroeger gaan slapen'. Komt toch nooit iets van.
Dinsdagavond 3 januari. Om mijn voornemen waar te maken ga ik met Lieve en Christof naar Gent. Elke dinsdagavond, onder de prachtige stenen gewelven van privé-club Union-Sandeman, vindt daar een scéance plaats van de lokale backgammonclub.
We worden hartelijk verwelkomd door Michel, Geert en Bert. De week ervoor waren Lieve en ik ook al naar Gent geweest en met het leeuwendeel van de winst van de chouette gaan lopen. De locals lachen ons vriendelijk doch op wraak belust toe.
In totaal dus zes liefhebbers, iets te veel om chouette te spelen. Dan maar een toernooitje: dubbele eliminatie, matchen tot vijf in winnaarsbracket en tot drie in de verliezersbracket. Inleg tien euro, veertig euro voor de winnaar en twintig euro voor de runner-up. Bert, het Gentse opperhoofd, haalt de gepaste brackets uit zijn tas, en de dobbelstenen bepalen wie waar begint.
Mijn eerste match is tegen Lieve. Ze begint sterk: ze cubet, ik take, en verlies, 2-0 voor Lieve. Maar ik geef me niet gewonnen, en vier partijen later staat het 2-5 voor mij. Ik blijf in de winnaarsbracket, Lieve gaat naar de verliezersbracket.
Volgende match tegen Christof. Het wordt een anderhalf uur durende uitputtingsslag, maar dan moet ik me gewonnen geven, 5-0 voor Christof. Zoals hij zelf zegt is het een ongelijke strijd: Christof speelt in de 'lucky league'...
Ik dus naar de verliezersbracket. Daar ontmoet ik Geert, een van de mannen van Gent. Een matchke tot drie, dat ik vlot win.
Lieve heeft ondertussen ook een keer verloren, en dus komen we opnieuw tegen elkaar uit. Ze laat me geen schijn van kans: een vlijmscherpe cube, ik take, en verlies gammon. Zo komt een match tot drie snel tot een eind...
Christof heeft ondertussen tegen Michel gespeeld en verloren. Michel en Lieve spelen dus de finale. Michel, een doorwinterde speler die pronkt met een prachtig bord van het Parijse Hector Saxe en die regelmatig buitenlandse toernooien bezoekt, heeft nog geen enkele match verloren. Als ze de jackpot wil winnen moet Lieve hem twee keer de duimen laten leggen! De nestor van Gent laat zich echter niet vangen en vloert Lieve al in de eerste match. Eerste plaats Michel uit Gent, tweede plaats Lieve uit Leuven.
We dagen Bert, Geert, en Michel uit tot een terugmatch op vrijdag 27 januari in Leuven. Ze durven niks beloven maar klinken wel positief. Het begin van een Vlaamse/Belgische interclubcompetitie? Ach, een mens mag dromen...
Op de terugweg brainstormen Lieve, Christof en ik nog over de mogelijkheid om een backgammontoernooi in Leuven te organiseren. Christof ziet het groots: locatie kasteel van Horst, middeleeuwse steekspelen op de achtergrond, inleg een half maandloon. Lieve en ik hebben een wat bescheidener opzet in gedachten: een leuk zaaltje ergens boven een café in de stad, symbolische inleg, kwestie van de drempel laag te houden en zoveel mogelijk liefhebbers aan te trekken. Misschien eerst zelf eens aan een toernooi meedoen, kwestie van eens te weten hoe zoiets eraan toe gaat...